Skutkiem zawarcia małżeństwa jest co do zasady powstanie wspólności majątkowej małżeńskiej, chyba że jeszcze przed ślubem pomiędzy przyszłymi małżonkami dojdzie do zawarcia intercyzy. Z doświadczenia…
Sąd Najwyższe w sprawie o zasiedzenie podjął w sprawie III CZP 1/18 uchwałę, w której wskazał, że sąd rozstrzygający sprawę o zasiedzenie może sam ustalić datę zasiedzenia.
Zasiedzenie jest instytucją nabycia prawa własności. By Sąd uznał kogoś za właściciela nieruchomości w złej wierze musi upłynąć co najmniej 30 lat samoistnego posiadania nieruchomości i władania nią jak właściciel.
Konstrukcja prawa nabycia prawa własności i przepisy prawa wymagają aby osoba chcąca być uznaną za właściciela, która spełnia powyższe przesłanki, złożyła do Sądu stosowny wniosek o zasiedzenie.
Wniosek o zasiedzenie jest pismem procesowym, w którym wskazuje się podstawy faktyczne zasiedzenia, ale także podaje się na co na czyją rzecz ma być zasiedziane. W praktyce profesjonalni pełnomocnicy podają dane osoby oraz datę nabycia.
Do 11 czerwca 2015 r. Sądy powszechne, które badały sprawę o zasiedzenie nie były związane treścią wniosku o zasiedzenie w zakresie tego na czyją rzecz mają stwierdzić to zasiedzenie.
Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów w dniu 11 czerwca 2015 r. pod sygn. III CZP 112/14 wskazał, że stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości może nastąpić tylko na rzecz osoby wskazanej przez wnioskodawcę lub innego uczestnika postępowania.
W praktyce oznacza to, że jeśli Sąd dojdzie do przekonania w toku postępowania, że zasiedzenie nastąpić powinno na osobę niewskazaną przez strony postępowania, to tego zasiedzenia nie stwierdzi a wniosek oddali. Przed datą tej uchwały Sąd mogły orzec zasiedzenie na każdą osobę, nawet nie wskazaną we wniosku. Sens tej uchwały widać w poniższym przykładzie. Mianowice, jeśli został złożony wniosek o zasiedzenie na dorosłe wnuki i sąd taki wniosek o oddalił bo należało stwierdzić zasiedzenie na dziadków, to można składać kolejny wniosek o zasiedzenie na dziadków.
Co więcej, w uchwale III CZP 1/18 Sąd Najwyższy wskazał, że Sądy przy orzekaniu o zasiedzenie mogę same ustalać datę zasiedzenia. Oznacza to, że nawet jeśli we wniosku o zasiedzenie podamy datę z jaką chcemy by Sąd stwierdził zasiedzenie, to Sąd może tego dokonać w zupełnie innej dacie, do czego jak wynika z w/w uchwały Sąd powszechny jest uprawniony.
Powyższe uchwały wraz z przepisami kodeksu cywilnego w zakresie jakim reguluje się zasiedzenie, pozwalają na ustalenie jak należy prawidłowo sformułować wniosek o zasiedzenie. Nie uwzględnienie tych uchwał przy składaniu wniosku do sądu może doprowadzić do oddalenia wniosku.
Zachęcamy do zapoznania się z pełną uchwałą Sądu Najwyższego na stronie:
a także na stronie